many years have passed since those summer days

birkac sene önce bir yaz günü, tüketmek üzere bir sarki secmem gerekmisti. o gün boyunca sadece bu tek sarkiyi dinleyecektim, icimdeki karanliga o eslik edecekti ki, bir daha duydugumda gözümü dolduracak sadece bir tek sarki olsun. feda edilemeyecek kadar da cok sevdigim bir sarki olmaliydi bu, asagisi kurtarmazdi. arkadasima veda ederken herhangi bir yoldas vermezdim yanina, özel birisi olmaliydi.

sting'in cok sevdigim bir sarkisinin, fields of gold'un eva cassidy yorumunu sectim. evet biraz kendimi de düsündüm muhakkak, zaten her dinleyisimde icimi sizlatirdi bu güzelim sarki. eva cassidy 33 yasinda kanserden öldügünde geride biraktigi güzelliklerden sadece biri, benim en sevdigim.

aradan 3 yildan fazla zaman gecti. sarki mp3'lerim arasinda hep durdu ama oldu da shuffle fonksiyonu bir azizlik ettiyse bile bir yanima birsey olmus gibi panik icinde degistirdim sarkiyi bir iki saniye icinde. sadece bir iki kez gittigim yerlerde kulak misafiri oldum, masadan kalktim kactim genelde.

bu aksam sözlükte $ukela bir entry ile karsima cikti eva, baktim yüzlesme vakti gelmis. basbasa oturduk, ufuk'tan bahsettik. ben simdi size eva'dan bahsediyorum, o arkada sarki söylemeye daldi.

you'll remember me when the west wind moves
among the fields of barley
you can tell the sun in his jealous sky
when we walked in fields of gold

yüzüme rüzgar degen günesli günler en sevdiklerim oldugu icin mi bu sarkiyi bu kadar seviyorum?