iyilik yap, deniz'e at!

gecen haftadan beri basima olmayacak isler geliyor. özetle: cuma günü yasanan bir paket macerasi var ki evlere senlik. pasaportumu kimlik olarak kabul etmeyen postacinin paketimi bana teslim etmemesiyle deliri$im, ardindan haftasonu misafir patlamasi, dortmund'da en sevdigim pub'in kapanacaginin farkinda olmadan kapanis partisine katilmam, konusma yetenegimi yitiri$im ($ebnem $erah!), pazartesi posta servisiyle kavga ederken otobüste cüzdanimi düsürdügümü farketmemem, sali cüzdana yine kavusmam falan filan falan filan!

cüzdani kaybettigimi farkettigimde ilk aklima gelen sey "bugüne kadar o kadar cok sey bulup sahibine ulastirdim ki, o cüzdan bana geri gelecek" oldu. gerzekce ama, bir umuttur ya$atan bayram'i*! bu sefer tuttu, bi daha denemeyi düsünmüyorum.

* ...hiçbir kere hayat bayram olmadı ya da, her nefes alışımız bayramdı, bir umuttu yaşatan insanı... misralarini sahnede "bir umuttu yasatan bayrami" diye söyleyen devrim abime burdan öpücüklerimi gönderiyorum. ben de yazinin basligini tanidigim en tatli bikac deniz'e ithaf ediyorum.