internetler

internetler hem uhu(yapistiran), hem duvar(ayiran), hem iletisim, hem yalnizlik araci olmus iyice. o kadar nicknamelerimiz, bin cesit web sitesinde, bin türlü gercek ismimizi tasimayan hesabimiz var. yine de surada bile hepimiz biz bizeyiz aslinda. bazen insan ben yazayim ama kimse bilmesin istiyor. sahsen ben gidip sexyboy89 gibi yeni bir hesapla ugrasmaya üsendigim icin de bazi seyleri ya yazmiyorum, ya da yazdigima pisman oluyorum. eksi sözlük gibi olusumlar bu yüzden cok sevdigimiz seyler sanirim. bizi hic tanimayan, hakkimizda bir fikri olmayan cok fazla kisiye ulasip aklimizdan gecen en abuk subuk seyleri anlatabiliyor, hic bir geri bildirim almasak bile en azindan bir kac kisinin okudugunu düsünerek saftirik saftirik seviniyoruz. tabi her platformda tanidik bildikler arttikca yazilanlar oto sansüre ugrayip yine kusa dönüyor ve özgürce yazabilecegimiz yeni bir platform ariyoruz. facebook arkadaslarim arasinda sülalemin önemli bir kismi, twitter listemde babam var, kimi zaman bir seylere ana avrat düz gideyim desem de 3 kez düsünüp vaz geciyorum. yazmaya cekindigim veya oto sansüre ugrayan tek sey küfür veya müstehcen icerik degil tabi, icimden gecenleri anlatmak bile eskisinden zor olmaya basladi, bloga daha az ugramaya baslamam da ondan mi acaba? bence o tembellikten. gezip gördügüm bana kalsin, yedigimi ictigimi anlatsam blog ihya olmustu be!

mesela bugün bir iki baska arkadasla beraber yeni isyerinde ilk günümüzdü, patron bize mahallenin dönercisinden pizza ismarladi. sirket dolusu alman, adama telefonda siparis vermeyi beceremeyeceklerini bildikleri icin siparisleri alper verdi. benim vejetaryen pizzayi söylemeye sira geldiginde dönerci "abi o ne? ben onu yapamam" demis, bizimki "abi sen mantar koy, biber koy, misir filan takil" diye zar zor razi etmis adami (: eve dönünce de annanemin kirki diye irmik helvasi yaptim. fena da olmadi ha. bugün aglamaya daha cok hakkim varmis gibi geldi, ama bir faydasi olmadi. beni hoyrat bir makasla eski bir fotograftan oymuslar sanki.