dogum günüm geceli epey olmustu. cok da güzel bir gündü, tam istedigim gibi sessiz sakin gecirmistim. ne kacirdigimin farkinda degilmisim megerse. pazar günü cevahir'in arkadaslari gelecek diye yatagimi toplayip, du$umu alip yine görev ba$ina kanepeme dönüp yumusacik battanyeme sarildim. onlar haril haril hazirlik yaparken kanepemde uzanmis mal varligimi sava$ ve bari$ e$liginde (manidar olmu$ bu bak) sürdürüyordum ki, cevahir eksik bir seyleri almak icin disari cikti. ben de bir silkinip kendime geleyim, kiza azcik yardim edeyim diye toparlandim, battanyemi katladim, elimi yüzümü yikarken tekrar kapi acildi. banyodan cikip salona girince gördüm ki, cevahir'in tamamlamaya ciktigi eksik evren, kadriye, tugba ve murat'mis (:biraz sonra ferdi'yle marta, onlardan sonra cevahir'in arkadaslari, sonra yusuf, enver ve eda geldiler. öyle cok ve $ahane hazirlik yapilmisti ki hem yiyecekler, hem hediyeler beni ihya etti. böyle orjinal hediyeler icat edebilen arkadaslar konusunda cok $ansliyim. 30. ya$im anisina kocaman, piril piril bir dergim oldu! o gün yanimda olamasalar da "yapimda ve yayinda emegi gecen" kerem, bari$, esra, nesrin, deniz, salih, alihan, idris ve kerstin'i de öpeyim unutmadan.
okurken o kadar cok güldüm ki, üstelik her aksam ayni sayfalari tekrar tekrar okuyup gülmeye devam ediyorum. masallah bizimkiler gecen sene baris icin cikardigimiz gazeteden sonra basin yayinda oldugu kadar casuslukta da isi epey ilerletmisler ((: benim bile unuttugum fotograflar, yazilar var sayfalarda. o kadar güzel bir zamanda geldi ki bu hediye, sanirim dogum günümde almis olmamdan cok daha iyi oldu böyle gec elime gecmesi.
her sayfa, her yazi ayri ayri üzerinde saatlerce konusabilecegim kadar güzel olmus. ama ilk önce sunu söylemek isterim: photoshop harikasi the ranables fotograflarina asiri güldüm ama bir yandan da cok korktum. adeta icimde sessizce yatip hortlamayi bekleyen bir adet tansu ciller var gibi hissettim ((:
o günün sonunda hem dergi, hem arkadaslarim sagolsun kendime epeyce geldigimi farkettim. nitekim pazartesiden itibaren her gün yükselen bir grafikle adam gibi ders calisabildim. yine de her seyi cuma günkü sinava yetistirip yetistiremeyecegimi simdi tahmin edemiyorum.dergiyi picasa'ya albüm olarak yükleyeyim, oradan okumasi zor oluyor ama hic yoktan iyidir. bugün hepsini yetistiremesem bile gerisi yakinda gelir. amin!
* o günki bütün fotolarda basim önüme egik cikmisim. ya dergi okuyorum, ya pastaya bakiyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder