23 Ocak 2010 Cumartesi

herkes $ansli dogmuyor..

sonunda ta$indik. yeni ofisimiz tahmin ettigimden cok daha kûûl bi mekan cikti. ciddi ciddi "ulan dogru dürüst bi i$im gücüm oldugunda dortmund'da yasamak isteseydim böyle bi daire tutardim" diye düsündüm. bir ara fotograflarini cekeyim $öyle $ekil $ekil de görün. ta$inma fasli da cok eglenceli oldu. genclerin bi kismi masayi sandalyeyi $u itfaiye merdiveni gibi uzayan ta$iyiciya yükledi, biz de yukarda anam düstü düsecek diye heyecan firtinasi icinde indirdik.

tek sorun ofisin -6.katta olmasi degil- asansörü olmamasi. neyse spor yapamiyorum diye üzülmeye gerek kalmadi. sabah cik, mola verip in, bir sigara ic cik, yemege git gel, cik, ögleden sora bi sigara daha ic, yine cik derken, hesaplarima göre haftada 864 merdiven cikmis oluyorum. evet üsenmedim hesapladim.

kücükken merdiven sayma hastaligim cok daha fazlaydi. sik gittigim evlerin merdiven sayilarini hep bilirdim. bu arada gereksiz bir bilgi vereyim, bazi apartmanlarda ilk kata cikan merdivenlerde diger katlara cikanlardan 1 basamak fazla oluyor. tesadüf olamayacak kadar cok var bunlardan.

neyse bu arada bu aksam sözlüge baktim da, uzun zaman önce yazdigim bir yazi oylaninca yeniden okudum. buraya da kopyalamaya karar verdim. bo$ bo$ konu$maktan iyidir size ilginc bir hikaye anlatmis olmam. hakikaten cok acayip bir hikaye, hikaye diyorum ama ayip ediyorum aslen, cünkü 1'den fazla insanin trajedisi de denebilir. ben de bir belgeselde izleyip sonra internetlerde epeyce okumustum konuyu.

biraz edebiyat patlatmi$im ama, hisliyim ne de olsa, affedersiniz (:

yazmadan uyarmak isterim; insani hem sok eden, hem üzen, hem kizdiran bir öyküsü var bruce/brenda/david reimer'in. trajedisinde kendi payi ise sasirtici denecek kadar az..

1965'te amerika'da winnipeg'de brian'in ikiz kardesi olarak dünyaya geldi bruce. 8 aylikken nester yerine elektrikli igne kullanilarak yapilan sünnet operasyonlari sirasinda bruce'un penisi tamamen yandiginda, egitimsiz, korkmus, genc anne babasi cözüm icin baltimore'daki john hopkins hastanesine yönlendirildiler; büyük psikolog, dünyaca ünlü cinsiyet kimligi uzmani dr.john money'e.

dr.money bruce'un anne babasini cocugun penisi olmayan bir erkek olarak büyümesindense, gercek cinsiyetini bilmeyen bir kiz olarak büyütülmesi gerektigine inandirdi. yillardir savundugu "cinsiyetin dogaya degil, yetisme tarzina bagli oldugu" teorisini kanitlamak icin en güzel deney kapisina kadar gelmisti dr.money'nin. 18 aylikken bir operasyon daha gecirip testisleri de alindi bruce'un. böylece bruce, brenda oldu ve ne kendisi ne de ikizi brian yillarca gercegi ögrendiler.

ama tersliklerin ortaya cikmasi yillar almadi. kücük brenda daha 2 yasindayken cicili bicili elbiselerini yirtip, bebekleriyle oynamayi reddediyordu. kardesi brian'in oyuncaklarini gerekirse kaba kuvvetle alip onlarla oynamayi tercih ediyordu. okuldaki agresif davranislarindan hem kendisi hem cevresindekiler rahatsiz ve sikayetciydi.

ama dr.money'nin siki tembihleri yüzünden gercek kesinlikle gizli kalmaliydi ve brenda'nin sadece zor bir sürecte oldugu, yakinda düzelecegi telkin ediliyordu. bu sirada dr.money de bos durmuyor deneyin gidisati hakkinda bilimsel makaleler yazarak ne kadar basarili oldugunu anlatiyor, tebrikleri kabul ediyordu. reimer ailesinde ise durum bambaskaydi. sucluluk duygusu icindeki ebeveynlerden anne intihara tesebbüs etmis, baba alkolik olup cikmisti. ikiz kardesi brian bile problemliydi.

brenda gögüslerinin gelismesi, fazla tüylerinden arinmasi, fazla gelisen kaslarinin durdurulmasi icin sürekli östrojen almak zorundaydi. kiz kiyafetleri giyip, kiz gibi davranmasi beklenirken o aslinda bir terslik oldugunun farkindaydi.

"i tought i was an it."

14 yasina geldiginde sorunlar cig gibi büyümüs, yerel bir psikologun ikna etmesiyle anne babasi gercegi aciklamaya karar vermislerdi (bazi kaynaklara göre brenda'nin intihar girisimi sonucunda verilmisti bu karar). bruce/brenda gercegi ögrendiginde sucu anne babasinda degil, onlari yanlis yönlendiren doktorlarda bulmustu.

"suddenly it all made sense why i felt the way i did. i wasn't some sort of weirdo. i wasn't crazy."
"birdenbire neden öyle hissettigim anlam kazandi. bir cesit ucube degildim. deli degildim."

bruce/brenda kendine yeni bir isim -david- secerek biyolojik cinsiyetine dönmeye karar verdi. bir sira operasyonla östrojenle büyütülmüs gögüsleri alindi, transplantasyon ve plastik protezlerle yapay bir penis ve testisler yaratildi. testosteron tedavisiyle kas yapisi gelistirildi.

kaydettigi tüm gelismeye ragmen david depresyondaydi ve 20'li yaslarinin basinda iki kez intihara tesebbüs etmisti. hicbir zaman evlenemeyecegini düsünmesine ragmen 25 yasindayken cocuklu bir kadin olan jane ile evlendi.

operasyonlar ve evliliginden sonra david yepyeni bir insan oldu, ince yapisi ve yüzünde normalden daha az kil olmasi disinda yabancilarin onda fark edebilecegi cok az gariplik vardi. calistigi ve yasadigi yerde insanlar onu kabullenmislerdi.

ne yazik ki david'in basindan gecenleri tamamen unutmasi mümkün degildi ve özel hayatini da etkileyen sorunlari bitmiyordu.

ikiz kardesinin 2002'de yüksek dozda antidepresan ile ölümünün/intiharinin? ardindan 'david' yine bir depreyona gömüldü. aslinda brian'in degisimini hicbir zaman kabul edememesi yüzünden yabancilasmis olsalar da david ölümünden sonra sik sik brian'in mezarini ziyaret edip cicekler götürmeye baslamisti.

2004 yilinin mayis ayinda bir sabah jane isteyken, david evden tüfegini alarak arabasini bir marketin otoparkina parkettikten sonra tetigi cekti ve hayatina son verdi.

yazilanlara göre intiharinin arkasindaki sebepler cok cesitliydi. ailesinde intihar etmis/intihara tesebbüs etmis depresif bireyler vardi. yani bu zaten david'in genlerinde vardi. evliligi problemliydi ve kisa süre önce karisi bir süre ayrilmalari gerektigini söylemisti. son aylarinda issizdi ve mali problemleri vardi. elbette cocuklugunu ve bütün hayatini etkileyen kimlik karmasasi da yazilip cizildi ama nedense gerektigi kadar degil. aslina bakarsaniz bu tabloya göre david'in bu kadar uzun süre -38 yil- hayatta kalmasi daha sasirticiydi.

bruce reimer olarak dogup, brenda reimer olarak büyüyüp, david reimer olarak ölen bu cesur adamin hala hayatta ve mutlu olmasini dilerdim.

(ara: adalet* dünya*)
- aslinda bulamazsin.

(ranable, 17.06.2005 14:31)

böyleyken böyle..

Hiç yorum yok: