bugün kesin karar verdim, yukaridaki (veya büyük alman hükümeti) deutsche post isimli kurumu sirf beni sinamak icin hayata gecirmis. bir iki ay önce pasaportumu kimlikten saymayarak, adima gelen gönderiyi bana teslim etmeyen postacisiyla kavgamin üstüne bugün tüy diktiler, alasini yaptilar. izmir'den iadeli taahhütlü gönderilen mektubumu havada kaybetmeyi basardilar!
icinde gidis dönüs ucak biletim olan mektubun 2 nisan'da istanbul-frankfurt ucagina bindigine emin gibiyim, ama almanlara kalirsa bu mektup o ucaktan hic inmedi. ucak biletim ucaktan düstü anlasilan :(
bugün yaptigim 8-10 türkiye+almanya telefon görüsmesinden sonra vardigim sonuc bu. cuma günü eve gidebilmek icin patronla kapismalarim, yolculuk planlarim ve yaptigim tüm hazirliklari da ekstra bir 250 euro'yu yeni bir ucak biletine vererek taclandirmis oldum.
peki burada bitiyor mu? hayir. yeni bilet almaktan baska carem kalmadigini düsünerek isyerinden cikmis otobüs duragina dogru yürüyorum. "böyle i$ler de hep beni buluyor ha!" diye söylenmekteyim. o anda yüzüme islak bir damla düstü, sonra kafama bir kac damla daha. hava günlük güneslik! "noluyo yaa?" diye kafami kaldirdim, evet koca mavi gökyüzünün minicik bir parcasinda yogunlasmis gri bulutlardan tepeme yagmur yagiyor! birisi anlatsa inanmam. ne yabalim, sinirim bozuldu güle oynaya otobüs duragina geldim. düsündükce gülüyorum hala.
gücün bana mi yetiyo lan!?!?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder