prolog

en son nerde kaldigimizi bile unuttum ama bir yerden baslamak lazim canim. ortalikta yokken az zamanda cok ve büyük isler basardim. haa ne basardin diyecek olursaniz hic i$te: ekseriyetle gezme tozma, cok güzel yerler görüp, güzel seyler yiyip icme, güzel zaman gecirme. bundan iyisi de zor yani.

atip tutuyorum ama bir yandan da simdi bu yaziyi yazdigim yerin ege üniversitesi hastanesi kalp damar cerrahi bölümünün bir odasi olmasi da var. bir kac hafta önce babamin bir ba$dönmesi ve gögüs sikintisiyla baslayan maceramiz mutlu sona dogru gidiyor. önce anjiyo, sali günü de baybars derken manen zor olan kisim bitti, diger kisim basladi. o da bir is yaptigimizdan degil ama sürekli hareket halinde olup ayak islerini yoluna koymaya calismamizdan. baba al su ic. baba püsküüt yer misin? ana dis macununu unutmusuz. hem$irânim ate$? ta$ikardi ne demek? ben bulasik süngeri almaya gidiyorum. hem$irânim agri kesici? baba öksür bakalim. oo ho$geldiniz. baba x'in selami var. iyi iyi gayet iyi, dinleniyor simdi. esem-mat getir unutma. baba aci var mi aci? (yok o kadar e$$ek degiliz henüz, kovalar zaten adam) anlayacaginiz biz rahatladik ama babamin rahat etmesine daha biraz var. "ben bunun bu kadar zor olacagini bilseydim" olmazdim diye bir iddiasi var. aklinizda olsun, bi kere o sigarayi indir mesela.

son zamanlarin bundan öncesi daha tatli ama yazmayali o kadar zaman gecmis, arada o kadar cok sey olmus ki bir özet yapmaya kalksam bile paragraflarca yazarim. amaan sabaha kadar vaktim var yaa ister fasikül yazarim ister ansiklopedi, hele bir baslayayim bakalim. kaldigimiz yer almanya molasindan sonra isvec'e dönüsüm dersek tutar bence.